Ξεκινάει το πρόγραμμα δημοσίων κληρώσεων μετά και την υπογραφή της σχετικής Κοινής Υπουργικής Απόφασης. Στο πρόγραμμα δημοσίων κληρώσεων έχουν δικαίωμα συμμετοχής τα φυσικά πρόσωπα που διαθέτουν Α.Φ.Μ. και έχουν ηλικία άνω των 18 ετών.
Τα έπαθλα είναι αφορολόγητα, δεν αποτελούν εισόδημα, δεν υπόκεινται σε καμιά κράτηση υπέρ του Δημοσίου ή τρίτου ενώ είναι και ακατάσχετα – πιστώνονται δε σε τραπεζικό λογαριασμό που θα δηλώσει ο φορολογούμενος.
Η πρώτη κλήρωση αναμένεται στα τέλη του Νοέμβρη, επιβραβεύοντας με 1.000 Ευρώ κάθε έναν από τους 1.000 τυχερούς που θα κληρωθούν για τις συναλλαγές με χρεωστική ή πιστωτική κάρτα που πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο, ενώ τον Δεκέμβριο αναμένεται μεγάλη κλήρωση για συνολικά 11 εκατομμύρια ευρώ.
Είναι όμως ο σωστός τρόπος αυτός για να ωθήσεις τον πολίτη στις ηλεκτρονικές συναλλαγές και στη συλλογή αποδείξεων? Είναι άραγε σωστή η προσδοκία προς το απίθανο για να γίνει το αυτονόητο? Δεν θα ήταν ευκολότερο να θεσπιστεί ένα σύστημα έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα ΟΛΩΝ των δαπανών, ώστε να φορολογείται η διαφορά?
Δηλαδή, αν έχεις εισόδημα π.χ. 10.000 ευρώ το χρόνο αλλά ξοδεύεις τα 9.200 ευρώ, ας φορολογηθείς για τα 800 ευρώ που πράγματι ‘κέρδισες’. Κατά τον τρόπο αυτό είσαι σχεδόν υποχρεωμένος να κυνηγήσεις κάθε μια απόδειξη ξεχωριστά.
Βιβλία Εσόδων – Εξόδων λοιπόν ή Τζόγος και Λοταρία?
Επειδή είμαστε οι επιλογές μας, οι επιλογές μας τέσσερις δεκαετίες τώρα μας ωθούν στο δεύτερο.
Καλή τύχη! Γενικώς…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα enallaktikos.gr