Επιστρέφοντας στους κανονικούς πλέον ρυθμούς, ολοκληρώνοντας την περιοδεία μας στις ανά τη χώρα εγκαταστάσεις μας, μπορούμε με βεβαιότητα να συμπεράνουμε πως κυριαρχεί η … αβεβαιότητα.

Το θολό φορολογικό τοπίο και η προβληματική ρευστότητα δεν ευνοούν θετικές σκέψεις και σχέδια ανάπτυξης. Κάποια στιγμή ελπίζουμε πως ο κρατικός μηχανισμός θα αντιληφθεί το προφανές: Μόνο η ραγδαία μείωση της φορολογίας θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή επενδύσεις και πάταξη της φοροδιαφυγής.

Αν αυτό συνδυαστεί και με εκσυγχρονισμό ενός ‘μικρότερου’ κράτους, τότε θα μιλάμε για την Ελλάδα ως τη γη που ανατέλλει…

Έως τότε πρέπει να παλέψουμε με την καθημερινότητα και τους φόβους της:
“Αν φόβοι σέρνουν τυφλά την καρδιά σου
γίνε φωτιά και όρμησε προς την ανηφοριά”*

* Στίχοι: Θάνος Ανεστόπουλος
Μουσική: Διάφανα Κρίνα